Brandslang met dubbele mantellaag en versterkt weefsel - Bestand tegen olie en chemicaliën

Hoe kun je er tijdens het productieproces van de mantelconstructie voor zorgen dat de twee materiaallagen goed aansluiten en de flexibiliteit van de slang niet beïnvloeden? ​

Op het gebied van brandbestrijding houden de prestaties van brandslangen, als essentiële uitrusting voor brandbestrijding en redding, rechtstreeks verband met de efficiëntie en veiligheid van de redding. Als onderneming die zich richt op de productie van brandslangen, brandbestrijdingsapparatuur en noodreddingsapparatuur, is Jun'an Fire Technology zich er terdege van bewust dat brandslangen moeten werken onder extreme omstandigheden zoals hoge temperaturen, hoge druk, chemische corrosie en fysieke impact. Daarom is het uiterst streng in de materiaalaanvoer en -selectie. Onder hen zijn de dubbellaagse brandslang met mantel heeft een voortreffelijk structuurontwerp. De buitenste laag is verantwoordelijk voor slijtvastheid en weerstand tegen mechanische schade. Het is meestal geweven met hoogwaardige synthetische vezels, zoals polyesterfilament. Met uitstekende slijtvastheid en hoge sterkte is het effectief bestand tegen externe wrijving, botsingen en andere schade. De binnenlaag richt zich op afdichting en drukweerstand en maakt vaak gebruik van materialen zoals rubber of polyurethaan. Deze materialen hebben een goede flexibiliteit en afdichting, zijn bestand tegen de impact van waterstroming onder hoge druk en zorgen voor een soepele waterstroom zonder lekkage. De binnen- en buitenlagen werken samen om de prestaties van brandslangen, zoals drukweerstand, slijtvastheid en levensduur, aanzienlijk te verbeteren en spelen een onmisbare rol bij brandbestrijdingsoperaties.

De impact van materiaalkeuze op pasvorm en flexibiliteit

Materiaal buitenlaag
Bij de productie van Brandslang met dubbele jas heeft de keuze van het materiaal van de buitenlaag een aanzienlijke invloed op de pasvorm van de twee lagen en de flexibiliteit van de slang. Als we synthetische vezels als voorbeeld nemen, zijn factoren als vezeldikte en weefmethode cruciaal. Als de vezel te dik is, kan deze de slijtvastheid vergroten, maar zal de slang harder worden en zal de flexibiliteit aanzienlijk afnemen; als het te dun is, zal het moeilijk zijn om wrijving met hoge intensiteit en externe krachten te weerstaan. Wat de weefmethode betreft, kan strak weven de sterkte vergroten, maar de flexibiliteit verminderen, terwijl losser weven bevorderlijk is voor de flexibiliteit, maar de algehele sterkte en pasvorm verzwakken. Daarom is het noodzakelijk om uitgebreid de beste balans tussen vezeldikte en weefmethode te overwegen en te vinden. De selectie van polyesterfilamenten met specifieke specificaties en het gebruik van de juiste weeftechnologie kunnen bijvoorbeeld niet alleen de sterkte en slijtvastheid van de buitenlaag garanderen, maar ook de basis leggen voor de nauwe pasvorm van de twee lagen en de flexibiliteit van de slang. ​

Materiaal binnenlaag
De eigenschappen van het materiaal van de binnenlaag zijn ook van cruciaal belang. Rubber- en polyurethaanmaterialen hebben een goede flexibiliteit en kunnen zich goed aanpassen aan de buigvereisten van waterslangen, maar wanneer ze zijn voorzien van de buitenlaag, passen ze mogelijk niet goed strak vanwege problemen zoals de gladheid van het oppervlak. Polyurethaanmaterialen hebben goede waterbestendigheid en mechanische eigenschappen, en hebben een sterke affiniteit met sommige buitenlaagmaterialen, wat bevorderlijk is voor een goede pasvorm. Polyurethaanmaterialen met verschillende formules en productieprocessen hebben echter een verschillende flexibiliteit. Bij de keuze van het materiaal van de binnenlaag moet niet alleen rekening worden gehouden met de pasvorm ervan met het materiaal van de buitenlaag, maar ook om ervoor te zorgen dat de eigen flexibiliteit voldoet aan de eisen voor het gebruik van de waterslang. Door de formule en het proces te optimaliseren, kan het materiaal van de binnenlaag zorgen voor een stevige pasvorm en tegelijkertijd de waterslang uitstekende flexibiliteit geven. ​

Het productieproces zorgt ervoor dat de twee lagen goed aansluiten

Controle van het weefproces
Bij het weefproces van dubbellaagse brandslangen met mantel is het bij waterslangen met dubbellaagse weefstructuren noodzakelijk ervoor te zorgen dat de binnen- en buitenlagen synchroon worden geweven. Dit vereist nauwkeurige controle van de parameters van de weefapparatuur, zoals schering- en inslagspanning. Overmatige spanning zal ervoor zorgen dat het materiaal vervormt en de flexibiliteit van de waterslang aantast; te weinig spanning zorgt ervoor dat het weefsel los zit en niet goed past. Door middel van geavanceerde weefapparatuur en nauwkeurige parameterinstellingen worden de binnen- en buitenlagen van schering en inslag tijdens het weefproces nauw met elkaar verweven om een ​​stabiele structuur te vormen. Er wordt bijvoorbeeld een weefmachine met een automatisch spanningsaanpassingssysteem gebruikt om de schering- en inslagspanning in realtime te controleren en aan te passen om ervoor te zorgen dat de binnen- en buitenlagen goed aansluiten, terwijl de oorspronkelijke flexibiliteit van het materiaal behouden blijft en rimpels, gaten en andere problemen worden vermeden die de pasvorm en flexibiliteit als gevolg van onjuist weven beïnvloeden. ​

Toepassing van het hechtproces
Het hechtproces is een veelgebruikt en belangrijk middel om een goede pasvorm tussen twee lagen te bereiken. Wanneer de binnenlaag is gemaakt van rubber of polyurethaanmateriaal en de buitenlaag een met vezels gevlochten laag is, kan een lijm zoals epoxyharslijm worden gebruikt. Tijdens het bouwproces wordt de buitenwand van de binnenlaag eerst voorbehandeld, zoals polijsten en reinigen, om de oppervlakteruwheid en activiteit te vergroten en de hechting van de lijm te verbeteren. Breng vervolgens de lijm gelijkmatig aan, bedek de buitenste gevlochten laag op de binnenlaag en gebruik het hete persproces om de uitharding van de lijm te bevorderen. De controle van de temperatuur en druk van het heetpersen is uiterst belangrijk. Als de temperatuur te hoog is en de druk te hoog, kan dit, hoewel dit de passterkte kan vergroten, overmatige vervorming van het materiaal veroorzaken en de flexibiliteit verminderen; als de temperatuur te laag is en de druk onvoldoende, zal de hechting niet sterk zijn. Over het algemeen moeten de beste warmpersparameters experimenteel worden bepaald op basis van de materiaaleigenschappen. Voor een specifieke combinatie van een rubberen binnenlaag en een polyester buitenlaag wordt bijvoorbeeld gedurende een bepaalde tijd warmpersen uitgevoerd bij een geschikte temperatuur en druk om een ​​stevige pasvorm tussen de twee lagen te bereiken terwijl de goede flexibiliteit van de slang behouden blijft. ​

Inleiding tot speciale processen​
Naast conventionele processen zijn er enkele speciale processen die ervoor kunnen zorgen dat de twee lagen goed op elkaar aansluiten zonder de flexibiliteit te beïnvloeden. Het co-extrusieproces wordt bijvoorbeeld gebruikt om het materiaal van de buitenste laag gelijktijdig met het materiaal van de binnenste laag te extruderen wanneer dit wordt geproduceerd. In dit proces smelten de twee materialen samen bij een specifieke temperatuur, druk en extrusiesnelheid om een ​​stevig verbonden interface te vormen, die niet alleen stevig past, maar ook de oorspronkelijke flexibiliteit van het materiaal behoudt. Een ander voorbeeld: het ultrasone lasproces wordt gebruikt om de interfacemoleculen van de twee materiaallagen te versmelten door middel van hoogfrequente trillingen om een ​​strakke verbinding te bereiken, waarbij de algehele flexibiliteit van de slang minimaal wordt beïnvloed. Hoewel deze speciale processen duur zijn of strenge eisen stellen aan apparatuur, hebben ze aanzienlijke voordelen bij de productie van hoogwaardige brandslangen en kunnen ze beter voldoen aan de strenge eisen van brandbestrijdingsoperaties aan de prestaties van slangen.

Flexibiliteit onderhoudsmaatregelen
Optimalisatie van materiaalflexibiliteit​
Bij het selecteren van materialen moet u, naast de pasvorm, ook letten op het optimaliseren van de flexibiliteit van het materiaal zelf. Voor het buitenste vezelmateriaal kan chemische modificatie of de toevoeging van speciale additieven worden gebruikt om de moleculaire structuur van de vezel te verbeteren en de flexibiliteit te vergroten. Polyestervezels worden bijvoorbeeld gemodificeerd om flexibele groepen in de moleculaire keten te introduceren om de intermoleculaire kracht te verminderen, waardoor het gemakkelijker wordt om te buigen terwijl de sterkte behouden blijft. Voor het binnenste rubber- of polyurethaanmateriaal is de formule aangepast om het gehalte aan flexibele componenten zoals weekmakers te verhogen om de flexibiliteit van het materiaal te verbeteren en tegelijkertijd de afdichting en drukweerstand te garanderen. Tegelijkertijd wordt het materiaalproductieproces strikt gecontroleerd om ervoor te zorgen dat de materiaalprestaties stabiel en uniform zijn en dat de flexibiliteit van de waterslang vanaf de bron wordt gegarandeerd. ​

Controle van de impact van het productieproces op de flexibiliteit
Tijdens het productieproces zullen veel processchakels de flexibiliteit van de waterslang beïnvloeden en moeten strikt worden gecontroleerd. Als bijvoorbeeld tijdens het vormingsproces na het weven de vormingstemperatuur te hoog is en de tijd te lang is, zal het materiaal hard worden en de flexibiliteit verminderen. Afhankelijk van de eigenschappen van het materiaal moeten de vormparameters nauwkeurig worden gecontroleerd en moet de juiste koelmethode worden toegepast om de waterslang na het vormen goed flexibel te houden. Tijdens het lijmproces heeft de keuze en hoeveelheid lijm ook invloed op de flexibiliteit. Te veel lijm kan een starre verbinding tussen materialen vormen, waardoor de flexibiliteit afneemt. Het is noodzakelijk om de hoeveelheid nauwkeurig te controleren en lijmen te selecteren met een goede flexibiliteit na uitharding. Bovendien kan het nabewerkingsproces nadat de slang is gevormd, zoals het juiste strekken en krullen, de flexibiliteit van de slang verder optimaliseren, waardoor deze beter geschikt wordt voor de buigvereisten bij feitelijk gebruik. ​

Kwaliteitsinspectie en evaluatie
Montagedichtheidstest
Om er zeker van te zijn dat de twee materiaallagen van de dubbellaagse brandslang goed aansluiten, is een pasdichtheidstest vereist. Gebruikelijke methoden zijn onder meer inspectie van het uiterlijk, het observeren van het oppervlak van de slang met het blote oog of een vergrootglas om te controleren of er gebreken zijn zoals delaminatie, luchtbellen en gaten, en een voorlopige beoordeling van de montagesituatie. Een nauwkeurigere detectiemethode is het gebruik van een ultrasone foutdetector, waarbij gebruik wordt gemaakt van de reflectiekarakteristieken van ultrasone golven op het grensvlak van verschillende materialen om te detecteren of er een niet-gebonden gebied tussen de twee materiaallagen is, en om nauwkeurig de positie en grootte van het defect te lokaliseren. Ook is het mogelijk om middels een waterdruktest een bepaalde druk op de slang uit te oefenen om te kijken of er sprake is van lekkage. Als er lekkage is, kan dit worden veroorzaakt door een losse montage. Dit wordt gebruikt om de pasvormkwaliteit te evalueren en ervoor te zorgen dat de slang niet gaat lekken of andere gebreken vertoont als gevolg van montageproblemen tijdens gebruik.​

Beoordeling van flexibiliteit
Beoordeling van de flexibiliteit is een belangrijk onderdeel van het meten van de prestaties van brandslangen. Dit kan worden beoordeeld door middel van buigproeven. De slang wordt een bepaald aantal keren gebogen volgens de opgegeven straal om te kijken of er scheuren, breuken en andere beschadigingen aan de slang zitten. Tegelijkertijd wordt de weerstand tijdens het buigproces gevoeld om de flexibiliteit te beoordelen. Ook kan de minimale buigradius van de slang worden gemeten. Hoe kleiner de waarde, hoe beter de flexibiliteit. In een gesimuleerde daadwerkelijke gebruiksomgeving wordt de slang herhaaldelijk uitgerekt en gebogen, gecombineerd met druktests, om de flexibiliteit en drukweerstand van de slang onder verschillende werkomstandigheden uitgebreid te evalueren, om ervoor te zorgen dat de slang flexibel kan worden gebruikt in een complexe omgeving van brandbestrijdingsoperaties en kan voldoen aan de behoeften van brandbestrijding en reddingsoperaties.